Javni autobuski gradski prevoz putnika pokreće razvoj, povezuje ljude, lokalne zajednice sa svetom, gradi tržišta, olakšava trgovinu i značajna je funkcija u životu svih građana, privrede i aktivnosti u jednoj lokalnoj samoupravi. Održivi prevoz putnika pokretač je ekonomskog razvoja jedne zemlje jer omogućava veću mobilnost stanovnika, poboljšava standard života jer povezuje robu sa tržištima (ruralna područja i pijace) i omogućava stanovništvu zadovoljenje osnovnih životnih potreba.
Predmet projekta obuhvata obavezu privatnog partnera da pruža uslugu javnog autobuskog gradskog prevoza putnika (domaćeg linijskog prevoza), finansiranje, nabavku novih vozila, unapređenje usluge prevoza implementiranjem sistema za brojanje putnika, video nadzora, bežičnog interneta i informisanja putnika, dok je javni partner u obavezi da redovno izvršava plaćanje ugovorene naknade privatnom partneru za vršenje usluge javnog autobuskog gradskog prevoza putnika (domaćeg linijskog prevoza).
Javni autobuski gradski prevoz putnika jeste komunalna delatnost koja omogućava stanovništvu pristup osnovnim životnim potrebama: zdravstvenim ustanovama, obrazovnim institucijama, pristup poslu, pijacama i drugim važnim destinacijama. Funkcija javnog autobuskog gradskog prevoza putnika kao saobraćajne delatnosti jeste pružanje usluga prevoza na određenom području. Ta delatnost treba da podstiče društveno-ekonomski razvoj gradova i opština. Istovremeno, ona bi morala da smanji stepen ugrožavanja okoline bukom i zagađenjem, doprinese ekonomskom iskorišćenju materijalnih resursa i poveća mobilnost stanovništva. Javni autobuski gradski prevoz prostorno je ekonomičan oblik transporta, koji sa jedne strane rasterećuje zagušene gradske saobraćajnice, a sa druge obezbeđuje prevoz onima koji ne raspolažu nikakvim drugim saobraćajnim sredstvom. Ova komunalna delatnost ima značajan uticaj na decentralizaciju i ruralni razvoj. Obezbeđujući pristupačan i ekonomičan način transporta, omogućava se žiteljima ruralnih područja da lakše pristupe gradskim uslugama, obrazovanju i zdravstvenoj zaštiti. Efikasnim i dostupnim načinom povezanosti između gradskih oblasti, javni autobuski gradski prevoz može doprineti širenju urbanih aktivnosti i usluga na različite delove grada. Ovo doprinosi slabljenju koncentracije aktivnosti samo u centralnim delovima i podržava proces decentralizacije. Sve navedeno doprinosi ekonomskom razvoju ruralnih oblasti i smanjenju nejednakosti između urbanih i ruralnih područja.
U većini evropskih zemalja javni autobuski gradski prevoz putnika shvaćen je kao društveni interes, čije se prednosti ne mere samo u funkciji broja prevezenih putnika i cene prevoza, već podjednako i u funkciji faktora kao što su: smanjenje zagušenja u saobraćaju, povećanje bezbednosti saobraćaja, očuvanje životne sredine, povećanje mobilnosti stanovništva, dostizanje ciljeva održivog razvoja i drugo.
Značaj javnog autobuskog gradskog prevoza putnika ogleda se u sledećem: Omogućava velikom broju stanovnika realizaciju jedne od osnovnih potreba, potreba za kretanjem; Kvalitet prevozne usluge ovog sistema utiče na efektivnost i efikasnost svih proizvodnih, pratećih procesa i drugih aktivnosti ljudi u gradu; Posredno, utiče na racionalno korišćenje gradskih površina, saobraćajna zagušenja, brzinu i kapacitet, bezbednost i zagađenje okoline u ukupnom gradskom transportnom sistemu; Za veliki broj stanovnika, obzirom na njihove finansijske mogućnosti, kao i određene socijalne grupe (učenici, studenti, osobe sa invaliditetom, penzioneri, stara lica, nezaposleni) javni prevoz putnika predstavlja često jedinu mogućnost za realizaciju prevoznih potreba; Ulaganju velikih sredstava u resurse: vozila, zaposlene, objekte i opremu, energiju, pa je za ekonomiju gradova kao i za Republiku Srbiju, od interesa da javni autobuski gradski prevoz putnika efikasno i bezbedno funkcioniše.
Veliki problem predstavlja kako obezbediti da ovaj sistem funkcioniše bolje, odnosno kako stvoriti uslove da se kvalitet prevozne usluge podigne na jedan viši nivo i približi kvalitetu javnog autobuskog gradskog prevoza putnika u gradovima razvijenih evropskih zemalja, a u okviru sredstava koja lokalne samouprave imaju na raspolaganju.
Delatnost javnog autobuskog gradskog prevoza putnika nije profitabilna ukoliko se obavlja od strane javnih preduzeća koja su u vlasništvu lokalnih ili regionalnih vlasti, pošto ista posluju u okruženju nepostojanja standardnih principa slobodnog tržišta, odnosno posluju po principima socijalne ekonomije (ograničenje cena prevoza, povlašćene cene prevoza za pojedine kategorije putnika, manji porast cena prevoza u odnosu na porast troškova poslovanja). U ovom slučaju, nedostaju potrebna finansijska sredstva za investiranje, nabavku vozila, održavanje voznog parka, tekuće operativne troškove, primenu inovacija i novih tehnologija za obavljanje ove komunalne delatnosti.
Javni autobuski gradski prevoz putnika na delu radijalnih-poteznih linija na teritoriji gradske opštine Palilula (Potez 100) i gradske opštine Zemun (Potez 700) i delu linija sa pretežnom dužinom trase na navedenim opštinama, uključujući i gradsku opštinu Novi Beograd, u smislu ovog Predloga projekta, doprineće većoj mobilnosti stanovnika, poboljšanju ekonomskog i socijalnog razvoja, što je preduslov za dostizanje ciljeva održivog razvoja jednog grada.